10 Σεπ 2012

Ο Νίκος Μιμηγιάννης μιλάει στο SportAit.gr


Κάποιες συνεντεύξεις δεν γίνονται απλά επειδή είθισται, αλλά έχουν σοβαρή αιτία. Ο λόγος που θελήσαμε τις απόψεις του Νίκου Μιμηγιάννη για σημαντικά θέματα ξεκίνησε από την έντονη ενασχόλησή του για μεγαλύτερη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση στην προπονητική, κυρίως όμως επειδή – όπως πληροφορηθήκαμε – προκάλεσε το θαυμασμό άλλων προπονητών της Σχολής που παρακολούθησε πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη. 
 
Μας απάντησε πρόθυμα και πάντα με σεμνό ύφος στις ερωτήσεις, χωρίς υπερβολές και εντυπωσιασμούς.
 
Τον Νίκο Μιμηγιάννη τον προσεγγίσαμε και με την ιδιότητα του παλαίμαχου τερματοφύλακα του Παναιτωλικού, για την οποία είναι ευρύτερα γνωστός. Ως προπονητής είχε την πρώτη επαφή με το χώρο στην πρώτη του αγάπη, τον Αμφίλοχο, την περίοδο 1993-94, όταν υποβιβάστηκε από την Δ΄ Εθνική και διαδέχθηκε τον Νώντα Θώμο. Αργότερα δούλεψε στην Αναγέννηση Στάνου σε δύο θητείες, ενώ για τρεις συνεχόμενες σεζόν υπήρξε προπονητής στον Αμβρακικό Βόνιτσας – κάτι που λίγοι θυμούνται. Στον Αμφίλοχο συμμετείχε σε ένα μικρό «θαύμα» ως προπονητής τα τελευταία χρόνια. Ανέλαβε την ομάδα στην Γ΄ Κατηγορία της Αιτωλοακαρνανίας, ύστερα από δύο χρόνια πλήρους απραξίας για τον ιστορικό Σύλλογο, και κατάφερε να τον ανεβάζει κάθε χρόνο και μια Κατηγορία για να φτάσει στο Περιφερειακό όπου δεν μπόρεσε να κρατηθεί. Εντούτοις και με τη δική του παρότρυνση και προσωπική εργασία ο Αμφίλοχος δούλευε σε μικρές ηλικίες, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό για πολλά χρόνια.
ΕΡ:    Επειδή τα τελευταία χρόνια ασχολείσαι πολύ και εντατικά με την προπονητική και τα σεμινάρια που γίνονται, τι νομίζεις ότι φταίει που στην Ελλάδα δεν βλέπουμε καλό ποδόσφαιρο;
 
ΑΠ: Σημαντικός παράγοντας πιστεύω ότι είναι η ποιότητα των ποδοσφαιριστών όσο αφορά την τεχνική και η έλλειψη ταχύτητας που κάνει το ποδόσφαιρο γρήγορο και θεαματικό. Τα τελευταία χρόνια, λειτουργώντας οι σχολές UEFA στην Ελλάδα, δίνουν τη δυνατότητα στους προπονητές να  εκπαιδεύουν από μικρή ηλικία τους παίκτες (τεχνική, τακτική, φυσική κατάσταση) ώστε στην ηλικία των 18 ετών ο ποδοσφαιριστής να είναι έτοιμος να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

ΕΡ: Οι γνώσεις μέσω των σεμιναρίων προσφέρουν αρκετά στον προπονητή και κατά πόσο πρέπει να ασχοληθεί ατομικά στη συνέχεια για να επωφεληθεί απ’ αυτές τις γνώσεις;
 
ΑΠ: Οπωσδήποτε οι σχολές και τα σεμινάρια ποδοσφαίρου προσφέρουν γνώσεις στον προπονητή, αλλά για να είναι σωστός στη δουλειά του πρέπει καθ' όλη τη διάρκεια της προπονητικής  καριέρας του να εξακολουθεί να μαθαίνει πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο μέσω βιβλιογραφίας, dvd και internet. Ο προπονητής πρέπει να εχει δίψα για μάθηση και να αφιερώνει πολύ χρόνο γύρω από το ποδόσφαιρο.

ΕΡ: Εσύ πόσο χρόνο αφιερώνεις καθημερινά για την καλύτερη κατάρτισή σου ως προπονητής; Το κάνεις και από μεράκι, ή προσβλέπεις και σε ανώτερο επίπεδο ως τεχνικός;

ΑΠ: Προσωπικά έχω ανησυχίες και δίψα για μάθηση και γι’ αυτό το λόγο αφιερώνω πάρα πολύ χρόνο γύρω απ’ το ποδόσφαιρο. Για να ασχοληθείς με κάτι στη ζωη σου και να το κάνεις καλά, πρέπει να το αγαπάς και να έχεις μεράκι. Εξάλλου όλοι οι άνθρωποι είναι αναγκαίο να έχουν φιλοδοξίες και όνειρα για να πετύχουν.

ΕΡ: Θα ήθελες να μου πεις πέντε έως επτά δικές σου προτάσεις για να ανέβει επίπεδο το τοπικό ποδόσφαιρο.  
 
ΑΠ: Αρχικά, σημαντικός παράγοντας είναι οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές. Επίσης, απαραίτητο είναι όλες οι ομάδες ανεξαρτήτου της κατηγορίας που αγωνίζονται να έχουν διπλωματούχους  προπονητές .Ακόμη είναι σημαντικό να υπάρχουν διπλωματούχοι προπονητές  και στις παιδικές ομάδες, γιατί εκεί είναι οι ευαίσθητες ηλικίες που θέλουν μεγάλη προσοχή. Έπειτα, πρέπει η πολιτεία να εφαρμόσει ένα είδος Καλλικράτη (με συγχωνεύσεις) και για τις ομάδες, θεσπίζοντας κριτήρια ώστε να γίνουν ανταγωνιστικά τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Εν κατακλείδι, θεωρώ απαραίτητη την υποχρεωτική επιμόρφωση των προπονητών γιατί το ποδόσφαιρο συνεχώς εξελίσσεται.

ΕΡ: Πως κοστολογείς την προσπάθεια που γίνεται στον Αμφίλοχο τα τελευταία πέντε χρόνια που υπήρξες ένας εκ των πρωταγωνιστών και ποια τα δεδομένα αυτή την εποχή μετά τον υποβιβασμό;
 
ΑΠ: Νομίζω ότι κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια και φέραμε την ομάδα στη θέση που πραγματικά της αξίζει. Μέσα απ’ αυτή την προσπάθεια  ευαισθητοποιήσαμε τη Δημοτική Αρχή που προχώρησε στην κατασκευή γηπέδου με χόρτο και παράλληλα βοηθητικού γηπέδου. Δημιουργήσαμε ακαδημία ποδοσφαίρου που αριθμεί 100 παιδιά  εκ των οποίων τα 8 προωθήθηκαν φέτος στην πρώτη ομάδα. Σημαντικό είναι επίσης ότι μέσω αυτής της προσπάθειας δημιουργήθηκε νέα γενιά φιλάθλων. Πιστεύω ότι η Διοίκηση έχοντας την εμπειρία και τη γνώση θα διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο τον υποβιβασμό της ομάδας κάνοντας σωστό προγραμματισμό, θέτοντας ρεαλιστικούς στόχους λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την αποστολή που έχει ένα ερασιτεχνικό σωματείο με δεδομένη την οικονομική κρίση.

ΕΡ:  Θα μπορούσες να μου αναφέρεις μερικούς παίκτες της Αιτωλοακαρνανίας που θεωρείς ταλέντα και που με σωστή δουλειά από τους ίδιους και τους προπονητές θα μπορούσαν να σταδιοδρομήσουν;  Δεν πειράζει, ας αδικήσουμε και μερικούς που θα ξεχάσεις.

ΑΠ: Καταρχήν πρέπει ο κόσμος να γνωρίζει ότι η διάρκεια σωστής  εκπαίδευσης και προπόνησης ενός παίκτη (ταλέντου) είναι 8-10 χρόνια. Ο όρος ταλέντο στην Ελλάδα είναι παρεξηγημένος. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα λειτουργούν σωστά οι ακαδημίες ποδοσφαίρου λόγω εξειδίκευσης των προπονητών και αυτό οφείλεται στις σχολές UEFA. Υπάρχουν παιδιά στην Αιτωλοακαρνανία που έχουν δώσει ικανοποιητικά  δείγματα ''ταλέντου'', αλλά είναι νωρίς να τους φορτώσουμε από τώρα έναν τέτοιο τίτλο.

ΕΡ: Σε έχω δει να παρακολουθείς φετινά φιλικά του Παναιτωλικού. Το κάνεις λόγω συναισθήματος, ή και για προπονητικές παραστάσεις ταυτόχρονα;
 
ΑΠ: Συναισθηματικά είμαι δεμένος με αυτή την ομάδα καθώς αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου αλλά πλέον με ενδιαφέρει και από προπονητικής άποψης. Παρακολουθώντας αγώνες και προπονήσεις του Παναιτωλικού που είναι μια ομάδα με υψηλό επίπεδο οργάνωσης - ποιότητας παικτών και προπονητικού team, θα εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και θα λύσω απορίες που έχω  όσο αφορά την προπονητική,  γιατί πιστεύω ότι καλός προπονητής είναι αυτός που προσπαθεί συνέχεια να  γίνει καλύτερος.

ΕΡ: Τι περιμένεις από τον Παναιτωλικό φέτος, αν απομονώσεις τους  συναισθηματισμούς και εκτιμήσεις με τα ρεαλιστικά δεδομένα;
 
ΑΠ: Κατ’ εμένα ο Παναιτωλικός  από πλευράς διοίκησης, οργάνωσης και λειτουργίας είναι μέσα στις 5 καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα. Νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου η επάνοδός του στη Super League.

ΕΡ: Και μια πιο δύσκολη ερώτηση. Αν γυρίσεις πίσω στα χρόνια που έπαιζες στον Παναιτωλικό, ποιον από τους προπονητές των τελευταίων χρόνων θα ήθελες να έχεις και γιατί; Για να κάνω πιο εύκολη την ερώτηση και να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση, εξαιρούνται ο Καραγεωργίου και ο Νταλακούρας.
 
ΑΠ: Αυτή είναι μια πάρα πολύ δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι προπονητές που πέρασαν απ’ τον Παναιτωλικό που θα ήθελα να με καθοδηγούν και να με συμβουλεύουν  ως παίκτη και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν.

ΕΡ: Πόσο πιστεύεις τον Τακίδη, ως παλιός τερματοφύλακας, μιας και υπολογίζεται για βασικός;
 
ΑΠ: Θεωρώ πως ο Τακίδης ήταν η καλύτερη επιλογή απ’ τους ελεύθερους τερματοφύλακες. Έκανε μια πάρα πολύ καλή χρονιά με την ομάδα του πέρυσι και πιστεύω ότι κάτω από την καθοδήγηση του Κώστα Νικολαϊδη έχει όλα τα προσόντα για να καλύψει αυτή τη νευραλγική θέση του τερματοφύλακα.

sportait.gr 

PHOTOS